De meeste mensen verkeren bewust of onbewust in een toestand van leegte. waarin men geen uitweg meer ziet. Ze hebben vaak al van alles ondernomen om die leegte op te vullen. Ze hebben geprobeerd die leegte op te vullen met gezelligheid, of door harder en langer te gaan werken. Hun tekortschieten hebben ze gecompenseerd met prestatie. Hun verveling vullen ze op met vermaak, hun innerlijke leegte met consumeren, hoofdpijn met paracetemol en depressie met prozac. Kortom al hun kwaaltjes hebben alleen de farmaceutische industrie rijker gemaakt. De pijn van de leegte die ze voelen vereist blijkbaar een bepaalde manier om ze aan te kunnen en verder te leven. Ze proberen van alles om aan de angst voor de leegte te ontsnappen. Ook het gebruik van alcohol, drugs, tabak en kalmerende middelen is voor hen een manier om de werkelijkheid te vermijden. Het lijkt er zelfs op dat ze de meeste energie steken in het zoeken naar wegen om aan de angst voor de leegte te ontkomen, zoals in godsdienst, politiek of door zich helemaal op hun werk te storten. Het zijn echter slechts pijnstillers, ze snijden hen af van de werkelijkheid.. Ze doden alleen het bewustzijn.
